Choć dla wielu wilk jest symbolem antagonisty z bajki o Czerwonym Kapturku, to prawda jest taka, że ten drapieżny ssak żyje w niezauważalnej bliskości z człowiekiem. W Polsce liczba wilków przekracza 1200 i ich populacja nieprzerwanie wzrasta. Zaliczany jest do największych drapieżników zamieszkujących nasze lasy, a jego imponujące atrybuty to potężne kły, siłowe szczęki oraz wyjątkowo rozwinięty słuch i wzrok. Zwierzę to charakteryzuje się życiem stadnym i tworzy tak zwane watahy.

Pozycja każdego członka stada skupionego wokół wilczej watahy jest określana na podstawie hierarchii. Na szczycie tej hierarchii znajduje się para dominujących osobników: samica, zwana waderą, i samiec alfa, nazywany basiorem. Jedynie oni, jako ściśle powiązani ze sobą na całe życie, mają przywilej rozmnażania się. Pozostałe wilki stanowią głównie potomstwo tej pary liderów i dzięki swojej sile kształtują własne pozycje w stadzie. Wadera zajmuje się opieką nad młodymi, rodząc je w samodzielnie wykopanej norze, wykrocie bądź skalnej szczelinie. Przez pierwszy miesiąc życia karmi je mlekiem i przetrawionym mięsem. Wataha wilków to doskonale zorganizowana drużyna, specjalizująca się w polowaniach. Główne składniki ich diety stanowią jelenie i sarny, choć nie gardzą również dzikami.