Co odkryto na zamku w Kole?
Muzeum Technik Ceramicznych w Kole zaprasza wszystkich mieszkańców miasta i regionu oraz turystów do zapoznania się z najnowszą ekspozycją, która stanowi jednocześnie „element” obchodów szczególnej daty w życiu Koła, czyli 660. rocznicy lokacji, której dokonał najwybitniejszy budowniczy średniowiecznej Polski, król Kazimierz Wielki.
Wystawa ma charakter czasowy i będzie prezentowana do 18 października 2022 r. Ekspozycja to prawdziwa gratka dla miłośników historii, zabytków i archeologii. Jakie eksponaty można podziwiać, zwiedzając obecnie Muzeum Technik Ceramicznych?
Są to m.in. odkrycia, jakich dokonali w ostatnich latach archeolodzy, prowadzący od pewnego czasu wykopaliska na terenie kolskiego zamku.
Skarby historii wydobyte na światło dzienne XXI w. to jednak nie wszystko, co czeka na wielbicieli historii odwiedzających kolskie muzeum… Być może w pierwszej kolejności powinniśmy wymienić prawdziwe „tuzy” pośród zabytków świadczących o wielkiej historii miasta i całego państwa pod władaniem jednego z najwspanialszych, a być może najlepszego z polskich królów?
Insygnia królewskie i dokument lokacyjny
Na wystawie zaprezentowano wyjątkowe eksponaty, związane z ostatnim królem z dynastii Piastów, który dla Koła, podobnie jak dla wielu innych miast w Polsce, jest jedną z najważniejszych postaci w ich historii.
Do 18 października to właśnie w Kole możemy zatem podziwiać insygnia władzy królewskiej: koronę, berło oraz jabłko królewskie, które zostały wypożyczone z miasta, które w sposób szczególny jest związane z osobą króla Kazimierza Wielkiego, jego miasta rodzinnego – Kowala.
Zwiedzając wystawę związaną z historią Koła można również zapoznać się z tekstem dokumentu lokacyjnego, wydanego przez Kazimierza Wielkiego 18 lipca 1362 r.
Do tego czasu nawiązuje też jedno z istotnych znalezisk, które jest prezentowane na wystawie – to rzadko dziś spotykana moneta z czasów Kazimierza Wielkiego, którą odnaleziono podczas prac w najstarszej części kolskiej warowni kazimierzowskiej. Jest to kwartnik. Takie monety wybijano w Krakowie krótko, bo zaledwie przez trzy lata, do końca panowania Kazimierza, czyli roku 1370.